1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1140
Okunma
İÇİNİ DÖKTÜ GECE ....
Gündüzün aydınlığı yavaşça çekip gitti.
Yılların özlemiyle,bugünde böyle bitti.
Bu şehrin geceleri,yalnız yüreği sardı.
Masada mazilere ağlayan gözler vardı...
O ağacın altında,açıldı bir bilmece.
Mazinin sırlarına,içini döktü gece.
Yalnızlık kucak açmış,ödeşiyor benimle.
Çaresiz oynaşacak,bana ait gönlümle...
Beyaz gül koydum,masanın ortasına.
Kalbin içindekiler,döküldü anısına.
Yıldızlarda katıldı,bendeki yalnızlığa.
Üstünü örtü gece,daldı tüm karanlığa...
Kadehin sıcaklığı,dudakları gibiydi.
Usulca sokulup,ten öpen aşk gibiydi.
Unutulmuş adına düş kurdu hayallerim.
Bu akşam onu andım ıslanırken gözlerim...
Hilmi Arsoy - Tekirdağ
Şiirin sahibi
Cevap Yaz