23
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1566
Okunma

Köşeye kıstırılmış bir mevsim /yaz
Bir düşünce kadar ılıman /sıcak
Damarını tut hayatın
Perdesini sıyırınca hicap duysun gün
Kendini taşıranlardan kurtarsın yakasını muhbir
Kan ürküten bir delilik /(b)ağlanmak
Hengameli kararlılıkla soyunmak meydanında
Ah aşk bu işte…
Pes etti kördüğümü gecenin
Yankılandı sessizliğin uykusu
Mimli bir öfkeyi bilendi
Muradına erdi/erecek
Hangi hancı tahammüllüdür bu dünya kadar
Ucu sıratlı sonlara doğru
Salavatlarken yolcusunu
Mintanı terli adam koynundan konuşur
İliklerinden bakar gibi kalbi
Eceliyle buluşur durur
Ecel miadını dolduracak
/
Kum tepelerinden yuvarlanır gibi
Göğüslerini çözerek kadınlığın
İsli bir yalnızlık
Kaslı sesiyle çağırdı şimdi
Yataktaki mintanı terli adamı
Kendine