Nice gamlı kedere düşmüştüm senin için,
El gibisin, sırıtma karşıma geçip geçip.
Bir inkâra bürünüp yaşarken kendin için
İpe dizerdim seni her gece içip içip.
Ah Leylâ!

Leylâ, hasret mi düştü saçlarının teline?
Bir mahkûm gibi esir ettin o gözlerine.
Kimler düşürdü seni yalnızlığın seline?
Saldın beni dertlere, yaşarım senin için.
Ah Leylâ!

Sanma sana dargınım, sevdamı hep gizlerim.
Çoktan virana döndü sensiz hep hânelerim.
Ne dilekler adadım, seni yine beklerim.
Umut işte, gel desen koşarım senin için.
Ah Leylâ!

Adını yazardım o aşiyan sokaklara,
Bir sigara yakarak dalıp yalnızlıklara.
İçten türkü tutturup içtim ayrılıklara,
Sen gelirsin aklıma, coşarım senin için.
Ah Leylâ!

Süzülüp ötelerden sen düşerdin aklıma,
Kapılıp karanlığın sessiz ahmaklığına,
Buse kondurmak için ateş dudaklarına.
Sen ki yanma ne olur, ağlarım senin için.
Ah Leylâ!

Nice ayrılık gördüm o vurgun duygularla,
Hislerimi açmıştım, konuştum bulutlarla.
Bekledim, geleceksin yüceden umutlarla,
Unutmam, unutamam; yanarım senin için.
Ah Leylâ!
...........
Ali Urgan