Yazın üzerime yorgan yaptığım,
Adını aşk ile andığım,
Son nefesim bildiğim ,
Gözleri denizimden ayrıldım.

Bir avucumda yangınımsa ,
Bir avucumda yağmurumdu .
Bir gözümde yaşımsa,
Bir gözümde kahkahamdı.

Gönlümün çukurunda bir hayattan ,
Ufkumda batmayan bir güneşten,
En gerçek hayalimden,
Gülüşü Gül bahçesinden ayrıldım.

Bir kerede öldürüp,
Bir kerede diriltirdi .
Bir ucu paslı çivi
Bir ucu cennet köşesiydi.

Her halini sevmesemde,
Köşkümün tek sahibiydi,
Bir of çeksem derinden ,
Yüzümü güldüren yârdan ayrıldım.

Bilirim dönüşüm olmaz ,
Bilirim , köşkümü onun gibi kimseler dolduramaz,
Şimdi ne yapmakta kim bilir;
Umarım ki ben gibi ,
Her gece yastığında beni aramaz ...

‘’Gönlümün çukurunda bir hayattan ,
Ufkumda batmayan bir güneşten,
En gerçek hayalimden,
Gülüşü Gül bahçesinden ayrıldım.’’

20:27
05.06.2018

Demir A.