biliyorum
gözlerin küsmüş senin
göz gözü görmez ki
göz gözü hiseder ancak
anladım diyorum...!
gözlerin küsmüş senin
elimi tut öyleyse

sırılsıklamsın
ne güzel işte
sen de
kimsesiz bir kim’sin galiba
bir şubat yağmuru ıslatmışsa seni
ancak geceleri kurulanırsın sen

geceleri uçmak
sadece yarasaya baykuşa mahsus değildir
ıslanmışsa gözler bazı geceler
’ruh da kanatlanır karanlıkta..!’

gözlerin küsmüş senin
elimi tut öyleyse
soru sorma şimdi
ışıkta sorulan soru karmaşık olur
ve ancak karanlıkta bulur cevabını

neyse...
gözlerin küsmüşse senin
sen elimi tut bence
çünkü
ben de bir şubat yağmurunda ıslandım
ve
kurumaya çalıştım bir yaz sabahında
ama kurudum

sorusuz bir cevaptır ellerim
ve tutmak istersen ellerimi
karanlıkta tut bari
çünkü o zaman
görmezsin ellerimi
sadece hisedersin beni...!