Her neredeysen uzun zamandır
Yalnız başıma kıvranıyorum karanlıkta
Bir gün çıkarsın umudu ile bekliyorum
Yoruldum Gül/üm o kadar çok ihtiyacım var ki
Ne kadardır rüyaların özlemi ile
Kapatıyorum gözlerimi her gece.

Gül/üm şiirlerim hep gecelere yazılıyor?
Gün ışığını en son göreli ne kadar oldu?
En son ne zaman hissedebildim?
Artık huzur istiyorum hayatımda birazcık huzur
Kabuğumdan çıkarabilecek kadınımı bekliyorum
Kendi başıma var olamıyorum bu dünyada
O insanlardan değilim sanki ben
İletişim kuramıyorum kimseyle
Neden böyle olmak zorunda?
Nerelerde kaldın Gül/üm sen?

Tüm hayatım yalnız başıma
Karanlık bir odada yitip giderken nerelerdesin?
Seni daha tanımıyorum bile belki,
Belki de bildiğim birisin
Kim olursan ol, ya da nerede olursan,
Seni çok özledim Gül/üm, gel artık.
Ne olur Gül/üm gel, gel artık.

Sami Arlan..