Son kaldırım taşını da adımladım sana gelmenin,
Son damlasına kadar ağladım...
Her adımda sana gelirken sana gelememek.
her adımda senden biraz daha gitmek.
ve artık atacak bir adım kalmadığında,
sen acaba neredesin telaşıyla,
boşluğa yürümek kaldı bana...
böylesi daha yorucu..

Seni en son gördüğüm bir yerde yok ki,
orda bekleyeyim.
Seni bekleyecek yerimde yok ki benim.
Sen acaba gelirmisin diyerek her kendimi kaybettiğimde bu şehrin sokaklarında,
Karşıdan karşıya geçen kuşlar buldular beni.
Onlarda bilmiyordu ki nerdesin.
beni alıp getiremediler sana...
Sana gelmenin bu kadar zor olduğu bir dünya.
Bu kadar büyükken neden bu kadar küçük..
Bir yerlerde olduğunu biliyorum.
dünyanın kaç bucak olduğunu bilmiyorum...

ben gözlerine bakamıyorum sevgilim,
gözlerin başka birşeylere bakmakta belkide gördüğü şeyler hep gereksiz,
ama ben olamadıktan sonra baktığın bilmem hangi sokağın
hangi köşesinde gördüğün herşeye,
"Kayıp Aranıyor" diye asılan her ilanın asıldığı her yerde olabilmek için
Kaç tane ben lazımım bilmiyorum.
Ama ben lazımım biliyorum.
Sende mutluluğun o kaçırdığın köşesini bende unuttun..

Ellerimde kimsesizlik bir mutluluk,
Ellerimde unutulmuş bir mutlulukla aradım seni.
ve benim mutluluğumun gözyaşları bile mutluluktan akmadı.
Gözlerim hiç mutluluktan ağlamadı.
Hep seni o ilk gördüğü anı bekleyip durdu.
Seni hiç görmedi ki, görse belki olurdu.
Hiçbirşey olmadı bizden.
ve sen,
Bizi hiçe saymaya devam ediyorsun.

Bir seni sevdiğimi bir sesini bildim bu dünya da..
kaçışlarım vardı kendimden sana gelmek için,
Ama yetmedi hiçbir sokağın hiçbir kaldırım taşı,
Hiçbir ölçü birimi hesaplayamadı sana ne kadar kaldığını,
Ve kimse bilmiyordu senin ötelerde bir yerde,
ötelenmesi ne kadar doğru olur bilemem de;
cehennemin dibine benzeyen bir yerde olduğunu.
Kimse bilmiyordu seni bulmanın anca bir ömrün sonunda mümkün olduğunu.

bir adım daha atmadım.
beni sana getirecek melek buradan geçiyormuydu acaba...


ybarskanmay 28.05.2018 23:43