1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
1052
Okunma
Tıkadım kulaklarımı
hayatın gürültüsüne
İçime yansıyan feryat düştü
kalbin hissesine.
Bir türlü ele geçmeyen zaman
elinden tutup seni sürükler
Buna dayanamayan vicdan
kıydı kendisine.
Duyduklarım;
duyamadıklarımın yanında hiç!
Karşımda bir çift göz yaşı
Dedim kimin, nesine?
Akıl erdiğince, göz gördüğünce
bilmeyen başlar sa lince
gitmiyeyim pisi pisine.
İmdat diye seslenin meçhule
sesler karışır birden
kabaran kargaşada
yanıt gelmez sesine.
Nedir bunca yük insana?
Zevk ayrı, dert ayrı dert
çektiğinden kurtulmak isterken
ölüm binmiş ensesine.
anlayışına terkettim
sessizlik katillerini
ben, beni susturmaya çalıştım
ama gürültüye de alıştım.
Lahana turşu, perhiz gibisine.
Cevap Yaz
