kadın diziyi seviyordu
adam müziği
her şeyi ucuza kapatıyordu zaman
çanak tutuyordu içinden çıkılmazlara
kol kanat geriyordu



adam usandı sitem işitmekten
hör görülmekten usandı
metruk bir yel geçiyordu içindeki coğrafyadan
utopyadan metruk bir yel geçiyordu



adam asumanı seyrediyordu
cıgarasından çıkan kıvrım kıvrım dumanı
susuyordu kadının gözleri
kargadan başka kuş tanımıyordu
takmıyordu adamı
adama bakmak bile bakmıyordu



adam çoğul yalnızlığını yaşıyordu
kadın tekil kalabalığını
tutunacak bir yer arıyordu adam
bir kadirşinas dem
bir meçhulu andıran gecede
araya kara bulutlar giriyordu




kadına bağladığı umudu kesiyordu adam
belkide kaderine küsüyordu
özlüyordu adam eski hususiyetini
melekesini özlüyordu


ayağa kalkan zeban
ayağa kalkan kabristan
ne çok enfeksiyon var anlatılanlarda
hesaba katılanlarda ne çok enfeksiyon var
kim eksik imgeler büyütür
sevdanin terapilerine



ben bıraz kaygı
birazda tereddüt edinmeliyim kendime
bugüne kadar yaşadığım acıların
bundan sonra yaşıyacaklarımın teminatı olduğunu bilseydim
belki hiç dahil olmazdım keşkelere
ve zehirli güzelliğini bir hamlede içmezdim



daha kaç kez ölmem lazım
kütükten silinmem için
beni fark etmen için
kafayımı yemem lazım