13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1606
Okunma

şiirin hikayesi ortada değil mi?
Zamansız açtın gözlerini dünyaya,
Küçücüktün ve
her şeyden habersizdin
Canını acıtıyordu
Beyaz önlüklü doktor amcaların,
Sesin bile çıkmıyormus,ağlamıyormuşsun.
Zamansız açtın gözlerini dünya,
nineler dinleyemedin
Uyuyamadın geceleri koyunumda
Zamansız açtın gözlerini dünyaya
Aksütün tadına şırınganın ucundan baktın
Oynayamadın,bezden yapılmış bebeklerle
Çiçekler toplamayamadın kırlardan,
Kumdan kuleler yapıp,
Dalgaların götürmesini izleyemedin
Sen bir dalga oldun ve gittin...
Zamansız açtıgın gözlerini
Oysa gecenin bir yarısında
Sesin uyandıracaktı,
Beni en derin uykularımdan.
Beraber evcilik oynacaktık.
Sen komşum,olup bana oturmaya gelecektin
Hoşgeldin komsum deyip,
senin oyuncaklarınla sana çay ikram edecektim
Dedikodu yapacaktık,
Her defasında ismi değisen
Bez bebeklerimiz olacaktı.
Zamansız açtığın gibi,
Zamansız kapattın gözlerini...
Şİmdi kırçicekleri topluyorum
sana getirmek için
dağların doruklarından
bebeklerinin hüzünlü ağlayısına
uyanıyorum geceleri
seni soruyorlar bana
cevap veremiyorum
susuyorum.