Şarkılar küsmüş hayata
Yaşanmamış aşklara ağlıyor
Kimi sürer bir ömür boyu
Kimisi de yarım kalır
Tozlu raflar arasında
Eski bir roman gibi

Çocukluğumu yaşarım anılarımda
Ne güzel günlermiş onlar
Uzaklarda salınarak uçan
Uçurtmanın kanadında asılıydı hayallerim

Seninle uyanırdım her yeni güne
Merhaba derdik yaşama birlikte
Günlük değil geleceğe dairdi beklentimiz
Bir şeyler oldu hala anlayamadığım
Herşey bir anda yok olup bitti

Odamın duvarlarına sinmiş kokun
Sesin çınlıyor kulaklarımda
Açmak istemiyorum penceremi
Perdeler kapalı kalsın tutayım matemi mi

Kanadı kırık bir martı
Uçmaya çalışıyor sahilde
Bir haber götürüyor sevgiliye belkide
Her zaman ki masamızda oturuyorum
Gözlerim uzaklara dalarak
Seni yudumluyorum içtiğim çayda

Yarım kalan bir ukdesin içimde
Asırlık çınar ağacının dibinde
Şarkıların hüznünü yaşıyorum seninle
Sigaramdan uzunca bir nefes çekiyorum
Ciğerlerim bayram etsin diyorum
Gözlerimi kapayıp senli diyarlara gidiyorum

Alışkanlık yapan bir burukluk var içimde
Yaralarım kaşıdıkça kanıyor
Doktor tabip neylesin
Dermanı bir tek sen de

Albümdeki resim de solmuş yüzün
Toz bulutu sarmış her yanını
Söylemek istemiyorum artık
Beni senden eden o kahrolası kelimeyi
Ne zaman seni seviyorum desem
Bir kahroluş yıkılış yaşıyorum
Alın çizgilerim belirginleşiyor
İstem dışı çıkıyor isyan sözcükleri

Ayrılık neyi değiştirecek
Yüreğimden söküp atacak mı seni
Suskunluğumun sebebini artık anla
Duygularım beyaz kağıttan keskin
Oynama yeter benimle

Seni her gördüğümde yüreğim parçalanıyor
Meğer ne kadar zormuş
Duyguları kağıda dökmek
Ne zaman unutmak istesem
Hep başa dönüyorum
Yapmamız gereken tek şey
Bu aşka nefes aldırmaktı
Bakışlarını emanet etme kimselere
Kapat gözlerini bu aşkı bitirmeyelim ...






Refik
13 . 05 . 2018
İstanbul