canımın yangınıne zaman bir yeşil sürsem nefesime dikenleşiyor nefsim bir yaban masalına aklım, kuytusuz orman aldanıp bir kıvılcıma yandı yanacak ne zaman bir mavi sürsem nefesime karıncalaşıyor zaman ruhumun ekseninde hatırlaşalım, ben saçları balçıkla taranmış rüzgar hani cemresi rötarlı bahar kuraklığı sen, morundan sürgün menekşe olmalısın hani rengine kelebekleştikçe vadisizleşen dengem, hattı kırık bir fay aldanıp bir boşluğa yıkıldı yıkılacak zaman, allandıkça nefsime kelepçeleşir an küllenir gece uzayan saçlarında, melez dokunuşlarında cehennemden korkmaz oldum ateşi sen bildiğimden beri ve inan ki gerisi canımın yangını… ilhanaşıcımayısikibinonsekiz |
ateşi sen bildiğimden beri
ve inan ki gerisi canımın yangını…
....
Ve senin yaktığın ateşin eseri
İyi bak şimdi cehennemin ateşinin
Yanında az olduğu yangına
Dumanından boğulur mu? gözlerin
Harika bir şiirde okumak bir zevkti şair yüreğiniz dert görmesin. Tebriklerimle.