Sabahın bir Sahibi var

Zorbanı zulmünü bicerken çığlıklarımız,
Kahpece vurdular hürriyet aşkımızı
Ondandır Bir Mayıslar
Aralar Hüznün kapısını!
Ayaklandırır ezilen insanları..

Gayrı Her bir Mayıs da
"Çiğdem & Nergiz in"
Sesleri çınlıyor kulaklarımda....
Belki kalmadı bu sevdayı hayra yoranlar
Ama biliyorum, biliyoruz, biliyorlar!
Sabahın bir sahibi var
sorarlar bir gün sorarlar..

Kimbiir belki bir gün koparırım zamandan
Geçmişe asılı kalan çığlıkları
Bir Mayıs işçinin köylünün
Emekçinin ezilen halkların bayramı..

Hayatın bizlerden çaldığı her vakte inat
Belki bir güne sığdırırım koca ömrü!..
Ki vurulup düşenlerin gözleridir
Her bir mayıs sabahı karşıma çıkan..

Ve elbet yıkılacak bariyerlerden bu duvar
Sesini yitiren insanlar
kendi çığlıklarını elbet bir gün duyar
ve halkın kanayan yaralarını
sararlar bir gün sararlar......

Hani diyorum
Yakıp yıksam duvarlarını hasretin
Tamamlayı versem,
yüreğimin eksik kalan yanı

Gayrı yakıp kavurur oldu
İçimdeki küllenmez bu sevdanın ateşi
Ki bu sevda yollarında ellerimde üşüyen
Özgürlüğün yokluğudur;
Körükleyen gönül yangınlarını.
Gün gelir bu ateş yakanları da sarar
Çelikten olsa da zulmün zinciri
Kırarlar bir gün kırarlar..

Belki kelebeğin kanatlarına takılarak
Yanaşırken gönlün kıyılarına hüzün
Belkide demir alırım bir eylem sonrası
Vurulup düştüğüm yerden Sonsuzluğa.

Ama bilirim
Gün gelir ekin basıkları tohuma durur,
Ezilen halklar yıkarlar zulmün karanlığında
o gün Dünyayı yeniden’
Kurarlar bir gün kurarlar.....

Abdullah Oral..