Taş idim eridim
Geçtiğim zamanın tünelinde
Hüzün bana miras kaldı
Güz mevsiminde
Ömrüm eriyor
Düşen takvimin yapraklarında
Ben ise çaresizce
Bakıyorum ardında

Yüzümde çizgiler saçımda aklar
Bir bilsen bu yüreğim
İçinde neleri saklar
Geceleri uyanan çığlıklarım
Bir mavzer olur
Sesi dağların yamaçlarını arşınlar
Ardında gönül sokağıma
Yağar yağmurlar

Çenem düşer avuçlarımın içine
Göz yaşım imza olur
Hüzünlü sözlerimin altına
O anda iki dilsiz sırdaşım olur
Biri kağıt biri kalem
Sadece onlar anlar dinler beni
Kayıt memurları gibi

Heyhat sız gecelerin semasında
Ay saklı bulutlar arasında
Ayın arkadaşı yıldızlarda yok
Onlarda bugün firarda
Geçmişimin hasar raporunu yazıyorum
Böyle bir gecede
Hüzün yağmurları altında

Saatler ilerliyor
Yel kovan akrep eşliğinde
Tan vakti perdeyi delip
Odama giriyor camdan içeri
Ben ise kalmışım şiirli
Bir gece tadında
Bekliyorum halen haber yok uykumda