7
Yorum
37
Beğeni
0,0
Puan
1193
Okunma

ben sana fazla değer verdim
ama sen değer bilmedin
yüreğimde puşt zemheri
yüreğimde hüzün çemberi
sensizliğimi yokluğuna
nasıl serpiştireyim
benim adım sabri YILMAZ
şiir diye yazarım senide
ruhun duymaz
gökte mahı mız
yerde ahımız
iki göz
iki kulağımız
hangi ucundan tutsak sevda kokar ellerimiz
yolunu beklediklerimiz
yaşanmamış sevinçlerimiz
sahi!
kaç ezberin içine sığar düşlerimiz
el açıp kendi yazgımıza
ütopyalar deryasına bile ağlar serperiz
defteri
açanda
kapatan da
aynı akıldır
şimdi yokluk zamanı
zorluk
kim nutku muzu bağlıayabilir ki
kim kavlaya bilir
biz canhıras vavelyalar dan bile
medet umarız