Sırtı kambur gözleri kör bir aşkı,

Tutup da korsan yüreğinin başköşesine,

Altında kalıp ezilirsin hayatın.

Bir yazık oldu diyenin dahi bulunmaz.



Boşadır feryadın boşadır isyanın.

Sağır olur hayat dediğin.

Duvarlara çarpar döner sözlerin.

Söner ümitlerin kendini dışarı atmak istersin.

Bir daha dönmemek istersin dört duvarla çevrilmiş evine.



Tadı tuzu yitmiş olur yaşadıklarının.

Ve hep bir hayal olarak kalır yaşayacakların.

Bir öfke belirir sol memenin altında.

Kara bir leke gibi günden güne ömründen çalan.

Bir şarkının en güzel yerinde birden kesilir müzik.

Sen daha yeni ritim tutturmuşken hayata…



Kısacası ömür zehir olur.

Panzehri olmayan.

Ve sana biçilmiş bir ömrün ziyan edilme gerekçesi.

Yediğin kazıklar,

Kendinden almış olduğun en büyük imtihan olur.
Gönül kapını bir daha kimseye açmaman...