Çalıştık, çok çalıştık
Çalışırken de yarıştık
Başkalarını hiç ama hiç anmadık,
Kasa doldu, kese doldu, kanmadık.

Açlıktan öldü çocuklar,
-Bizim çocuklarımız, dünyamızın çocukları-
Ah, o içleri bembeyaz kara çocuklar.
Kara kıtanın kara bahtlı çocukları
Sizleri de unuttuk.
Tıpkı ıraktakileri unuttuğumuz gibi.

Bizler çöpe attık ekmeği.
En güzel oyuncakları aldık çocuklarımıza
Ve en güzel elbiseleri…
Üstelik sizler açken, açıktayken
Kat kat binalar diktik.
Beğenmedik, yıktık yeniden diktik

Çalıştık, çok çalıştık
Çalışırken de yarıştık
Başkalarını hiç ama hiç anmadık,
Kasa doldu, kese doldu, kanmadık.

Savaşlar oldu, kanlar aktı toprağa.
Ya çocuk öldü,
Ya anası,
Ya babası,
Ya da topluca öldüler kahramanca.
Kanlar sel olup oluk oluk aktı
Ve ateş hep düştüğü yerleri yaktı.
Ölenle ölemedik yananla yanamadık.
Gün doğdu, gün battı, uyanamadık

Bize dokunmayan yılanlar hep bin yaşadı;
Aldırmadık.
Düşenler oldu kaldırmadık;
Uyuyanlar oldu uyandırmadık.
Doğanı gördük, öleni gördük danmadık.
Sandık ki,
Sandık ki aldanmadık.