Hastayım, halimi merak etmişler!
Doktor, bu derdime “çaresiz” deyin.
Banka ile tapuya da gitmişler.
Ne olur, derdime “çaresiz” deyin.

Birazdan çocuklar çıkıp gelecek.
Sahte tebessümle yüze gülecek.
Ben şifa bulursam, onlar ölecek!
Ne olur, derdime “çaresiz” deyin.

Bakın mirasçılar kapıya gelmiş.
Kimi senet yapmış, kimi çek vermiş.
“Moruk çok yakında ölecek” demiş.
Ne olur, derdime “çaresiz” deyin.

Doktor, bunların hepsi de maraba.
Ben ölüp de, karışınca türaba,
Kimi ev alacak, kimi araba.
Ne olur, derdime “çaresiz” deyin.

Bir görseniz; hepsi melekle, hızır.
Şimdiden kazmışlar, mezarım hazır.
Ağaç gölgesinde, denize nazır.
Ne olur, derdime “çaresiz” deyin.

Ben göçüp gidersem, üşüşecekler.
Üzülmüş görünüp, gülüşecekler.
Kavga, gürültüyle bölüşecekler.
Ne olur, derdime “çaresiz” deyin.

Ben ne gün gördüysem, siz de görünüz.
Ne devran sürdüysem, siz de sürünüz.
Ölüm herkese var, iyi biliniz.
Ne olur, derdime “çaresiz” deyin.

Gafletten uyanın, artık anlayın.
Bu dünya fanidir, sakın kanmayın.
Mal ile mülk ile oyalanmayın.
Gaflete dalana, “çaresiz” deyin.

Sabri Koca

*türap: toprak

(Şiir bir olaya münhasıran yazılmamıştır. Miras için
yapılan kavgalardan esinlenilerek kaleme alınmıştır.)