7
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
1099
Okunma
12 Nisan 2016 tarihinde Allah’ın rahmetine kavuşan sevgili babama hastahanede yoğun bakımda yatarken bu şiiri yazmıştım. Şimdi duam: Allah’ın sevgili kullarından ol inşallah sevgili Babam. Yattığın yer NUR, mekanın CENNET olsun.
Kara bulutların arkasında kalan güneş gibi
Bir görünüp bir kayboluyorsun can babam
Her dağın bir dumanı bir boranı olurmuş
Bilmem ki bunu başkalarına nasıl anlatsam?
Baba, hastane köşelerinde son baharında
O, güneşin son kızıllığına son kez bakıyor.
Yürek ise kapkara bulutların arkasında
Onda, orada yıldırımlar şimşekler çakıyor!
Paramparça oldu yüreğimin mavilikleri
Sanki, yaşarken ölüyorum canım babam gibi.
Bir şeyler çekiyor beni bulutlardan ileri…
Sonsuzluk… Bu olmalı kara delik dedikleri.
Acılar harmanlanmış yüreğin ta ortasında.
Kara gün bugün sende, yarın sıra başkasında.
Sanki nöbetler bitecek mi sandın be Mustafa?
Vaktini bekler, kara bulutların arkasında!
06.04.2016 // 13.04.2018
MUSTAFA YÜKSEL
5.0
100% (16)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz