0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1112
Okunma
Ölüm hep aklımızda olmalı. O zaman daha az yanlış yaparız diye düşünüyorum. Bir arkadaşın babasını toprağa verirken mezarlığın içinde yazdım bu şiiri. Birebir yaşadım. Şiiri besteledim. O gün daha iyi anladım ki, bu kervanda bir kişi gidiyor. Arkasından o anda gelen yok. Yalnızlar kervanı… Ancak yalnız gidenin ardındaki kalabalık çok önemli, O anda duaya duran eller çok önemli. O görüntüde, yaşarken yaptığınız güzel şeylerle, sizin insanlığınızla alakalı…
Birgün gelir vaktin dolar.
Bahçede güllerin solar.
Biri gelir giysin yolar.
Yuğarlar seni ardından.
Gençliğine güvenme.
Parana ve puluna.
(Malına ve mülküne.)
Yüzüne gülen dostuna.
Yalnız gidersin kervanda.
Ah ederler vah ederler.
Gözyaşlarını dökerler.
Dizlerini döverler.
Bakarlar senin ardından.
Kefenini bol biçerler.
Mezar yerini deşerler.
Üstüne toprak ekerler.
Sularlar seni ardından.
Gençliğine güvenme.
Parana ve puluna.
(Malına ve mülküne.)
Yüzüne gülen dostuna.
Yalnız gidersin kervanda.
Ah ederler vah ederler.
Gözyaşlarını dökerler.
Dizlerini döverler.
Bakarlar senin ardından.
şuayipodabasi...
15.08.2005/Sofular Köyü/Yenice/Çanakkale
Bestelenmiştir.
5.0
100% (1)
