Şu yalan dünyada
daha ne kadar yolum var bilmiyorum
Adım atmaya takatim yok iken
Aylar yıllar nasıl geçer
Düşünmek bile istemiyorum

Düşe kalka yürümekten
Omuzlarımda ki yükten
Varacak limanı olmayan gemi gibi
Sürüklenmekten yorgunum..!!

Her şey anlamzsız
Amaçsız hedefsiz rotasız
Sevgisiz aşksız
Hiçlikten ibaret

Yaşamak vazife sanki
Mecburi yemek yemek
Nefes almak
Birileriyle konuşmaya mecburum sanki

Sevdiğim tek şey
Yalnız kalmak
Öyle ki ömrümün sonuna kadar yalnız kalabilirim
Kimselerle konuşmadan
Kalabalıklara karışmadan yaşayablirim
Sıkılmam yalnızlıktan

Hayal mi?
Onlar yıkılalı çok oldu
İnandıklarım yalan
Dost sandıklarım yılan oldu

Dünya malında da yok gözüm
Ne anam var ne babam
Hem yetim hem öksüzüm
Ne sırtımı dayayacak dost
Ne de omuzunda ağlayacak yar


Bilmem ki hayatın bana ne kasti vardı
Tutunduğum dallarımı tek tek kopardı
Elimden herşeyimi aldı
Koca ömürden geriye
Yüzümdeki çizgiler kaldı
30.02.2016
Yemin