kim fark edecek senin acılarla dolu olan yüzünü ?
kim duyacak içten içe, hıçkırık yüklü feryadını ?
kolay mı hissettirmek, içten olmayan bir tek sözünü,
ve...hangi aşık bakışıyla söyler, sen nadide çiçeğin adını?

dünya diyorum acılarla hemhal, dolu dizgin dönerken
biz ömür trenindeyiz ve her gün tüketiriz sayfayı.
her gün yıkılır içimizde bizim, deli dolu bin alem
ama biz yinede ayakta tutarız, sahip olduğumuz sevdayı.

sana inanmasam katlanır mıyım bunca zulüm ve zahmete
bizler acıya panzehir olduk ve inandık gül sevdamıza.
zümrüdü bakışların varken, istemem yıldız ay güneş nerede
bir gün yok olup gitsekte dünyadan, adımız yazılır bu arz’a.

her feryat bir deli volkan kendi yolunda bir gemi
her fırtına bir resitaldir, her türküm sana serenat
sözleştik unutma ! sevdamız ömür boyu değil mi?
umutla bekleyeceğim sonuna dek, deli sevdamıza inat.

ister kavrulsun içimiz, isterse bahar yağmurları yağsın
ister içelim tüm zehrini, akrebin gayyasından
sen büyü müsün? nasıl girdin gönlüme akıttın sevda selini ?
boş ver güneş kanatsın içimizi, gurubun kızıl aynasından

şimdi güzelim damarlarımda senin alevin dolaşır
şimdi sökülen şafaklarda gün sayan bilmeceyim
kokun bana selam yollar, rüzgar selamımla uzaklaşır
ey deli sevdam, yoluna amade ve endamına heceyim.

yusuferdoğan