sanrı
göğ(s)ümde mavisini yitiren bir düş
usul usul soluyor gün aşırı şakağına karanfil dayıyorum ~acıyor ~ kifayetsiz kalıyor kelimeler sarhoş bir kedinin şaşkınlığına ve üstelik dalları uzanıyor kalbime kaburgama yaptığım ağaç dövmesi ~kanıyor~ soluğumu kuşlarla bölüşüyorum caddeler durmadan yalnızlık doğuruyor ve gözlerimden gözlerini sakındığın o sokak durmadan ağlıyor yüreğim ~yanıyor~ iltica ediyorum geçmiş güzel günlere dudağının sıcaklığını hissediyorum ve aşkın tomurcuklandığı eylül sabahında bir alışkanlık oluyor ölüm kalbim durmadan seni seni ~ anıyor~ gök görlüyor zaman akıp geçiyor durmadan racon kesiyorum takvim yapraklarına sensiz bir gün daha bitiyor ve herkes acımı bitti ~ sanıyor ~ Barış Çiçek |
.............................................................S. Carnot.
GÜZEL BİR ŞİİR, BEĞENDİM................................... Saygı ve selamlar..