Yine bir bahar, yine esintiler deli başımda...
Çok eskilerde; deniz kokan bir şehrin,
Deniz kokan sokaklarında dolaştım.
Can buldum. Can kaybettim,
Aşk mı? sevda mı? bilemedim.
Yetersiz kalan cümleler söyledim, kah sustum, kah konuştum.
Ama kiraz suyundan emdirilmiş dudakların adını bir türlü koyamadım.
Şiirler yazdım kifayetsiz,
Saçlarını kokladım deniz,
Ellerini tuttum. Yandım, odun gibi, kömür gibi yandım
Ne desem, ne söylesem,
Uçuruma düştüm, yaralandım, ruhum parçalandı, öldüm...
Yine bahardır, yine sokaklar deniz kokar elbet,
Ama onsuzluk sinmiş yokuşlarına,
Adına yürüdüm, süt beyaz boynuna,
Eyvah ki eyvah içime çöker karalar,
Can buldum can kaybettim
Kendimi kaybettim
Adını koyamadığım düşkünlüğümü kaybettim
Aşkımı sevdamı gençliğimi kaybettim.
O öldü… ben de öldüm !