Sevgiyi yüreğinde bir çay gibi demleyebilmeli
aşık insan.
Yudumladıkça hayatın yorgunluğunu atabilmeli üzerinden.
Ve her yudumda aşık olmalı sevdiğine yeniden.
Sevgi sözleri damlamalı yüreğinden, ağzından ve dilinden.
Yağmur olup yağabilmeli sevdasının üstüne,
Kurumuş dalları, yaprakları bile yeşertebilmeli.
Eksenine o sevdayı merkez yapmalı,
Sanki dünya o sevdanın etrafında dönmeli.
Öyle içten, öyle samimi sev ki sevdiğini,
Tüm yorgunluğunu senle atıp, ruhu senle dinlensin.
Hayallerini umutlarını gözyaşlarınla onun kalbine akıt,
Çöl ortasında kuru dal olsa senin, sevginle tekrar yeşillensin.
Her şeyi herkesi değil, tek seni seviyorum diyebilmeli aşık,
Onu mutlu etmek adına, en güzel şeyleri, en özel sözleri seçmeli,
Seviyorsa ya adam gibi ölümüne sevmeli,
Ya yol yakınken umut vermeden en başından vazgeçmeli.