11
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1222
Okunma
Kavruluyor dünya susuzluktan
Çatlıyor toprak, düşüyor yaprak ağacından
Ölüyor o minicik bedenler, anlamsız savaşlardan
Ve milâdı doluyor yaşamın! Siliniyor anılar, insani hatıradan.
Yer yarılıyor sağdan, soldan, ve ortadan
Okyanuslar, denizler çıldırıyor, taşıyor kıyıdan
Gökyüzü kızgın sanki, yağmurunu kesiyor doğadan
Ve milâdı doluyor yaşamın! Siliniyor anılar, insani hatıradan.
Yanıyor dünya dört bir yerinden
Cehennemler kuruluyor, orta asya, avrupa ve güneyden
Üşüyor doğu, eriyor buz gibi kuzey, her yerinden
Ve milâdı doluyor yaşamın! Siliniyor anılar, insansı gelecekten.
Hey bir bakın ne olur! El ayak çekiliyor, kan revan yaşamdan
Kıyametler kopuyor, ün, şan, şöhret, ve nefret, kin deryasından
Şiir susuyor, hece küsüyor, kalem kırılıyor! İlham’ın nü çarkından
Ve yıldızlar, tek tek düşüyor! Güneş ve ay sönüyor, hayat faslından...
20 Mayıs 2008
Adnan Bilgiç