NEDENSE
Gittiğin günden beri gönül ah-u zar çeker.
Mart ayı şu gönlüme baharda hazal döker.
Takvimin yaprağını çevirdim teker teker.
Bu gün martın dokuzu bakmak geldi nedense.

Yine bir mart günüydü çekip gitmiştin burdan.
Hasret kolay mı sandın can ayrılmışken yardan.
Sen gelmezsen be gülüm çıkamam ben bu dardan.
Bıraktım sıgarayı yakmak geldi nedense.

Yağmurun yağışıyla yine seni yaşarım.
Bilmem ben bu efkarı sensiz nasıl aşarım.
Dokunma bana bugün nehir olur taşarım.
Gökte yıldırım olup çakmak geldi nedense.

Önümde bir kadehim bir de yanan mumum var.
Sarı saman bir kağıt kurşun bir kalemim var.
Aklımda yine sensin dilimde kelamım var.
Şiir olup gönlüne akmak geldi nedense.

Rüyamda gördüm seni gül benizin solmuştu.
Hilal’in indirmiştin göz pınarın dolmuştu.
Saçların rüzgarlarda yüzüme savrulmuştu.
Dalından çiçek alıp takmak geldi nedense.

Dediler onu unut artık üzme kendini.
Bilmezler ki bu sevda çoktan yıktı bendini.
Seni bıraktı gitti dönmez artık dendimi.
Gök kubbeyi başıma yıkmak geldi nedense.

Kaldır kadehi saki yâri getir nahoşum.
Müzik falan istemem ben söylerim bir hoşum.
Kafam içmeden iyi özleminle sarhoşum.
Alıp başımı burdan çıkmak geldi nedense.

Beklemekten yoruldum yüreğim kuş misali.
Geçtim bahardan yazdan mevsimler kış misali.
Kederleri işledim ömre nakış misali
Dayayıpta namluyu sıkmak geldi nedense.

10/3/2018. H. Işık