Kaçışı yok, kırbaç puştun elinde,
Vurdukça vuruyor emmi ne yapsın
Gelmişi geçmişi küfür dilinde
Sordukça soruyor emmi ne yapsın

Su üstüne saman gibi çıkanlar
Yürekleri acı ile yakanlar
Kafasını kuma gömüp bakanlar,
Yordukça yoruyor emmi ne yapsın.

Boş bulup meydanda kül savuranlar
Menfaati için kıyam duranlar
Kitaba uydurup vurgun vuranlar
Durdukça duruyor emmi ne yapsın.

Dünü başka olan bugün tam tersi
Keşke çıkartsaydık geçmişten dersi
Kardeş kardeşine artırıp hırsı
Yerdikçe yeriyor emmi ne yapsın

Ağız küfür dolu sövülür dümdüz
Utanmak bir yana kızamıyor yüz
Kanatıp kanatıp yaralara tuz
Sürdükçe sürüyor emmi ne yapsın

Bırak ağlamayı gözüne yazık
Bu yalan dünyanın düzeni bozuk.
Hangi yana dönse sivrilmiş kazık
Gördükçe görüyor emmi ne yapsın.

İster salla gitsin ister geri al
Yukarda bıyık var aşağı sakal.
Bir değil her yanı sürüyle çakal
Sardıkça sarıyor emmi ne yapsın.

Mahir’im benim de yüreğim buruk
Yüzler gülümsemez hevesler kırık
Boğazlara düğüm olan hıçkırık
Burdukça buruyor emmi ne yapsın.

Mahir Başpınar / 05.03.2018