Uzayan saçlarıma sarılmış, eski anılar...
Âhlarımdan dökülür bitmez acılar,
Saklanmışlar tırnak diplerimde onca çabalar,

Nereye kadar?

Bitiyor hayat,
Yolun ucunda hiçlik...
Bitmez her şeye rağmen,
İçimde her dem
Umuda açlık...

Düşmeyen her damla yaş, buzdan bin mızrak,
Saplanıp kaldı bakışlarımda.
Gözlerin, bakışların eritebilir ancak...
Parmaklarımda asılı saydığım yıllar,
Sensizliği, gecelerle ördüğüm,
Yollar uzun,yollar çıkmaz,
Yollar kördüğüm...
Bir aşılmaz duvar bütün gördüğüm,.


Bir sızı ki teptiğim yollar,
Çivilenmiş gibi topuklarıma,
Bir ileri, bir geri...

Hasreti boyuyor saçımın aklarına,
Acımasız, geçip gidiyor yıllar,
Çiçeklenir mi acaba yine, kuruyan dallar?

Her şeye alışırmış insan, diyorlar,
Alışamadım,
Alışmam, alışamam yokluğuna.
Yanar hep, yüreğim yanar,
Toprak olsa da tenim,
Çimenim seni anar...
Âh sevgili yâr...

Hâlenur Kor