soluk boşluklarda sesin
sonbahar ağaçlarının hışıltısında geçip giden seneler
maviliğe koşan çocukların kanatları özgür
gökkuşağı rengi gülüşleri
baharın çiçeklenişi
bu sevi eski bir efsane
kafesinden kurtulmuş kuşlar gibi döneceğim sana


kuşlar esrik çırpınışlarla raksta
imgelerini yeniden yaratıyor bir şiir
şairler kutsuyor ölümlü dünyayı
zamanın eşiğinde menekşelerin kokusu
mayıs rüzgarları eserken hayalet şehirlerden çıkıyorum
tomurcuklar açacak aşkın bahçesinde avuçlarımızda iri güller
kafesinden kurtulmuş kuşlar gibi döneceğim sana

son güz saçların
dudakların lal şarapların keskin tadı
umarsız bir yaprak düşüyor sulara
sonsuzluk hiçliklerle dolu
sarnıçtan sızan su ağrılı
ateşli bir uykudan uyanmışsın
trenler dolusu kavuşmalar son istasyonda
telaşlı bir yakarış karanfil kokulu sevgililer
kafesinden kurtulmuş kuşlar gibi döneceğim sana

leylakların kokusunu duyuyor musun sevgili
düşler gece yarısı ölür tatlı bir sehere ulaşır seviler
acının tortusu kalır yarınlara
geceden geceden
kafesinden kurtulmuş kuşlar gibi döneceğim sana
soluk soluk boşluklarda sesin sesin
heceler hüzzam hasretleri heceden
Ömriye KARATAŞ
1 Mart 2018