Acı geldimi, söküp atamıyorsun içinden.
Unutmak kolay geliyor ya insana,
Unut o zaman kolaysa!!!
Kolaysa sil tüm yaşanmışlıkları.
Güneş tepende batarken, gitme kal denmiyor.
Gece geldimi karanlığın ihtişamıyla,
Örtmeye yetmiyor, yüreğindeki yangının rengini.
Unutmak kolay geliyor ya insana,
Öyle olmuyor
Canından geçiyorsun,
Ama o can senden geçmiyor.
İliklerine kadar hissediyorsun,
Saçlarının ucuna kadar kırılıyorsun.
Yazıyorsun sayfalarca,
Kalem tükense, yüreğin tükenmiyor.
Sivriliyor hırçınlaşıyor,
Sığmıyor bedenine,
Unutmayı her istediğinde,
Daha çok batıyor ruhuna.
Gülmeyi geç,hafif tebessüm bile ağır geliyor sana.
Ölüyorsun her gün, her an defalarca ölüyorsun,
Ama o can yine gitmiyor senden.
Söküp atamıyorsun içinden acıları,
Uyuyamıyorsun,
Uyusan uyanamıyorsun.
Arafta kalan yanların rahat vermiyor sana,
Unutamıyorsun!!!
Yaşanılan her sey mıh gibi çakılıyor aklına,
Her darbede hayat kaybı yaşatıyor sana.
Aldanışlığın verdiği acı, nabzını ikiye katlıyor.
Ve unutmak kolay gelsede
Sen ne yaparsan yap
Unutamadığında anlıyorsun
Kolay olmadığını.

Tuğba Topal