İbretle..
Asya’ya baksam
Afrika’nın hazin halini hakkıyla bir anlasam

Ortadoğu’nun
kanayan yaralarını
Bilmem ki nasıl bir umutla, vahdeti okusam

Hangi yüzle
Yaratana ellerimi açsam,
rahmet, bereketi sömürenleri nasıl önlesem

Nasıl
bir dua ile haykırıp, yakarsam
Ümmeti Muhammed’in bu elim halini ansam

Hangi
dramın kitabını ibretle okusam
Zalimin zulmü karşısında, hak için ne yapsam

Yüreğimin
derinliklerine acı nida gibi
Hüznümü bıraksam, sefil halden azimle arınsam

Menfaat..
tellalları niye etrafı kuşattı
İnsanı köleleştiren kavga nefis tacıydı
Çaresiz bırakılan kul için ne talihsiz ibret acısıydı

Siyaset
bir rantın payesi olamaz
Dünya adına ne varsa fanidir nefis doymaz
Ruh ve kalp vicdanın alinde, akıl hesapsız uyumaz

Edep,
insanın asli şeceresidir
Nar ve nur içinde ki bereketin halidir
Sineler için vuslat, ruhun vazgeçilmez umut payesidir

Kul,
Haşyet içinde nazar eder
Zan ve ezadan arınarak hizmeti seçer
İhlâs ehli aşkta yok olan değer, Maşuk için rıza geçer

Mustafa Cilasun