BİZİM YÖRÜKLER

Taşıyor binlerce yıllık bayrağı
Doğudan batıya uzar yörükler
Bastığında vatan eyler toprağı
Haritayı kendi çizer yörükler

Altay’da Orhun’da yazıldı nâmı
Talas’ta tanıdı din-i islâmı
Cihâna töreyle verdi nizâmı
O ruhla destanlar yazar yörükler

Can kardeştir alpleriyle beyleri
Devlet kurar obaları boyları
Güven verir mizaçları huyları
Kahpe oyunları bozar yörükler

Asil atlarının kurumaz teri
Yiğitler meydanda titretir yeri
“Gök çadır yer döşek” öteden beri
Diyardan diyara gezer yörükler

Kâh yazıda kâh yaylada yaşarlar
Her mevsime öz kültürü döşerler
Devenin sırtında dağlar aşarlar
Çağlara kervanı dizer yörükler

Toroslarda kara şalvar giyerler
Bazlamayla sıkma ile doyarlar
Vatan için çok canlara kıyarlar
Düşmana mezarı kazar yörükler

Davar güder pınarların başında
Rahat uyur kıl çadırın döşünde
Kızıl Elma olur daim düşünde
Zalime acımaz, ezer yörükler

Seneler dağ bayır yollarda geçer
Helâl ve sağlıklı gıdalar seçer
Hekimi ilacı bilmeden göçer
Değmesin dizine nazar yörükler.

Gönlü bereketli gözleri toktur
Benzi kara yağız, alnı da aktır
Okur-yazar azdır irfanı çoktur
İyiyi kötüyü sezer yörükler

Meftundur ezelden lâleye güle
Şükreder hâline dertliyse bile
İlmeği sevdayla dönüşür çula
Ufku nakış nakış bezer yörükler.

Gazi Hüseyin KILBAŞ
13 Şubat 2018