Düşünmenin vaktidir ömür gelip geçiyor
Sonsuzluk diyarından ayak sesi gelmekte
Ahiret tarlasını kul burada biçiyor
Ey nefsim sen de uyan ruhum bunu bilmekte

Kìm kaldı bu dünyada hani Sultan Süleyman
Melikler padişahlar dua bekler makberde
Bir dikili taş kalmış kalmamış başka meydan
Sus pus olmuş dilleri kalkacaklar mahşerde

Koskocaman ìstanbul ne evliyalar yutmuş
Eyup kabristanlığı olmuş ebedî mesken
Salih ameli olan cenneti mesken tutmuş
Eyup Sultan da olmuş nar ı cehenneme men

İhtişamlı İstanbul yurttur veliyyullaha
Surların arkasında ne destanlar kazılı
Akıtılan al kanlar emanettir Allah’a
Mezar taşlarında da el fatiha yazılı

Aziz Mahmut Hüdayi ile Yahya Efendi
Beklerler İstanbul’u kıyamet kopana dek
Üstlerinde her daim Yüşa Peygamber eli
Ulvî şehir İstanbul olmuş manevi döşek

Ay yıldızlı bayrağım râzıdır ecdat senden
Evliyalar gölgende huzur bulur berzahta
Yurdumun dört bir yanı geçilmiyor erenden
Yazılmışsın alnıma tâ alem i ervahta

Bayrağımın altında şehitler diyarında
Mevlam bize yardım et ömür hızla geçmekte
Biz de erelim sana duralım huzurunda
Değil mi ki her nefis ahirete göçmekte

Selva Durmaz Emir