BEN GÖZE ALIRIM TUFANI
BEN GÖZE ALIRIM TUFANI
Sen, hangi lehçeden sürgün hangi dilden seversen sev yeter ki söz etme yar ölümcül bir düşte teneşir kokan zakkum çiçeklerinden biliyorum biz ikimiz de ahdettik alnımıza yazılan kaderin payımıza düşen kederin üstesinden gelmeyi keşkelere kurban etmeden yeniden tekrar tekrar birbirimizi sevmeyi varsın kimseler duymasın sesimizi kimseler görmesin imgelerimizde yoğrulan mutluluğu saklayalım yüreğimizin nüvesine sadece biz hissedelim biz duyalım sevi söylemlerimizi bahsetmeyelim artık naftalin kokan yalnızlıklardan söz etmeyelim kimliksiz kişiliksiz aşklardan tek sermayemiz olan yastık altı aşkımızı yeniden yeşertelim en mavisinden umutlarımızı açıversin rengarenk sevi bahçemizin çiçekleri başka yüreklerde mülteciyken özlenmez mi hiç vatan bildiğin bir sevda tütmez mi burnunda sancağın işte bu yüzden firara yelteniyorum yar nasıl ki vedalarla ayrıldım vatanım bildiğim senden ölümüne özlemlerle dönüyorum yar geride ne bir belge ne de bir emare bırakıyorum secereme kayıtlı yılların mutsuzluğu tutanağa geçecek sonsuz bir aşkla geliyorum ister adına kavimler göçü denilsin ister yalnızlığın hicreti sen, bekliyorsan beni ben göze alırım tufanı Efkan ÖTGÜN |