Duymuyorsun çığlıklarımı seslenişimi sana
Korkularım sensiz kalmaktan bilmiyorsun
Her özlem güzeldir
Hele ki özlüyorsa özlenen
Olmasan da yanımda benimlesin bir tanem
Ah bir anlasan
Uykularında izinsiz rüyalarındayım
Bazen bir meltem
Bazen de poyraz olurum
Eserim odanda
Gelir yüreğim uzanır bedenine
Hafif bir örtü gibi sarar seni
Önler üşümelerini
Kıyamam uyandırmaya seyrederim
Bekçi olurum başucunda beklerim
Bitmek bilmez geceler uzadıkça uzar
Doğmaz güneş bir türlü
Evrende yorgun benim gibi
Güneşin doğuşu ile yanağına
Kondurduğum buse korkutmasın seni
İçimdeki yangınlar diner belki
Geldiğimi bilmediğin gibi
Gidişimi de bilemezsin
Gönüllü nöbetçinin senin ebedi
Hasretle sarılır bedenlerimiz
Derin bir ah çekerek
Karışır tenimizin kokusu birbirine
Çarpar yüreğim delice
Seni kaybetmek korkusuyla
Karanlıklarda değil
Aydınlıklar da ol benimle ...


Refik
06 . 02 . 2018
İstanbul