Öylesi tenhalarda bir başıma bırakıp
İçerimi dağlayıp çizseydin incinmezdim
Kerem eyleyip beni kor ateşlerde yakıp
Kuytularda kabrimi kazsaydın incilmezdim


Habersiz çekip gidip sırra kadem basmadan
İki satır yazıyı bir kağıda asmadan
Sinsi sinsi oturup garip garip pusmasan
Yüreğimi elekten süzseydin incinmezdim


İrdele olanları Meftun olmak mı suçum
Bir tek sanaydı zalim sindeki sevda göçüm
Söylediğin sözlere kıyıldı garip içim
Zehir olup kanıma sızsaydın incinmezdim


Güneş daha doğmadan alacayken gök yüzü
Tattırıp bedenime kasıcı menfur sızı
Kış eyleyip dünyama haram ederek yazı
Her vakit huzurumu bozsaydın incinmezdim


Neydi söyle amacım ölmem mi gerekliydi
Sunduğun acılara gülmem mi gerekliydi
Döşümü sevdalara bölmem mi gerekliydi
Bedenimi taşlarla ezseydin incinmezdim


Can nasıl dayanacak öfkesinden taşmadan
Aklım çöllere düşüp menzilinden şaşmadan
Değerimini hiç edip gözlerimden düşmeden
Elinle fermanımı yazdaydın incinmezdim


Mehmet Kılıçel

Giydirdiğin o hüzün tenden soyulmaz oldu
Onca dil döktüm sana neden sayılmaz oldu
Lal olmuş ağzın dilin sesin duyulmaz oldu
İki kelam ederek kızsaydın incinmezdim...Gülsren Moykan Teşekkürler değerli hocam