0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1294
Okunma
yuğdum, akşamdan kalma kadehlerde
umuda sinmiş kan kokusunu..
kazıdım tırnaklarımla
bulut bulut bir gök griliğini
ulaşana dek gün maviliğine..
süzdüm karanlığını
bıyıklarım arasından,
ciğerlerime çöken sözcüklerin..
eledim ilmek ilmek de
hazırladım yarınlara..
yıktım bağlılığını, akrebin yelkovana..
yelkovanın akrebe tutsaklığını,
zamanın saatlere – saatlerin zamana bağını,
ağır-aksak tüm düşleri...
yıktım..
yıktım da
inşaa ettim yeniden;
avuç avuç, tuğla tuğla...
gün gün, güneş güneş..
kurdum yeniden;
umut umut, mavi mavi yarınları
çocukların gülüşlerine..
