YOL ZULÜME GEBE

Yol zulüme gebe, suçumuz gani
Otuzu aşmadan aymalı insan
El seni yormadan, sen seni tanı
Bela taşır, içten oymalı insan

Yokuşlardan inip, düzüne varıp
Dostun yüreğine, gözüne varıp
Nokta özümüzün özüne varıp
Vicdanın emrine uymalı insan

Ömrümüzün yağı, yanar fitil de
Marazat fışkırır, hemen her ilde
Elin gözündeki çöpü değilde
Kendi kusurunu saymalı insan

Arifin gözleri kör yöne bakmaz
Yaratanı seven öksüz bırakmaz
Ölen, öldürene madalya takmaz
Sevgiyi cihana yaymalı insan

Yüreğimiz birdir, aynı atıyor
Kimisi alıyor, kimi satıyor
Nalsız koşturanlar, çulsuz yatıyor
Midesi dolunca doymalı insan

Musa’yı taşırsan denizler boğmaz
İnsan vardır insan, mezara sığmaz
İkiyüzlülükten inayet doğmaz
Dışından kabuğu soymalı insan

Çiftci baba gayrı kısıldı sesin
Eskilerde kaldı yarım piyesin
Cana hürmet eden, canımı yesin
Rızayı merkeze koymalı insan

Ahmet Çiftci 01-02-2018