1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1022
Okunma
bak evlat...
üzme kendini
bu kadar
biliyorum
zordur ayrılıklar
yüreğin y/anar
y/anarda
derdini kimseye
söyleyemezsin,
her şey bitti,
yaşayamam sanırsın.
bitkin... bir köşeye
yığılır kalırsın,
boş boş bakarsın
bir noktaya
susarsın...
sadece susarsın.
gözlerin dolar
ağlayamazsın.
ne yemek
aklına gelir
ne de içmek...
beynin
hükmedemez
uzuvlarına...
suçlarsın kendini
’ben ne yaptım?’
dersin.
hala kıyamazsın ona
’ o yaptı’ diyemezsin
evlat...
niceleri ayrıldı
tıpkı senin gibi.
sen, ne ilk
ne de son
ayrılan olacaksın...
yine yeniden
sevdiler...
ya da
sevdiklerini
s/andılar...
kabuğun
altındaki yara
sızlasada
yaşamaya
devam ettiler...
yaşarsın evlat
böylede y/aşarsın...
M.Akın
5.0
100% (2)
Cevap Yaz