uyan,
akşamdan kalmalığım,
sızısında sıza kalmışlığım
uyan,
anasonunda şişe dibi yalnızlığım
tablasına izmarit ekmişliğim
inan,
ne kaydırılacak yıldız,
ne de parlatılacak düş kalmadı bende…




başım,
gürültüsünde gök
aklım,
hercai bulut
çaktıkça ışığın siluetime
yağdı yağacak gözlerim
boy verdikçe şafağa
bir gün daha sensiz
bir sabah daha nedensiz doğmamalı




oysa sabah,
gözlerine usulca uyanıp
“günaydın aşk” diyebilmek olmalı
ışığına gün,
güne ışığın ile dolmalı
nefesinde imbat,
fincanında köpük ,
telvesinde deniz,
falında da akıntı olup yalnız sana varmak olmalı




bir pazar kahvaltısı edasında
sınırsız tembel ve yatak olmalı sabah
şımarıklıkla dolmalı açık büfe mimikler
mis gibi çıtırında gevrek kokmalı
yumurtasının sarısında boyoz,
karıştıkça başı dönen çayında şeker olmalı
sayfalarca soyunmalı sanat gazetelerde
kırk dört mevsim şarkı olmalı adının değdiği her güfte
ahh be gülüm… olacaksa varlığın gibi sonsuz olmalı aşk

.
…
.

uyanmaya değer değilse hayat güneşiniz ay olmalı
içinde aşk olmayan bir düşte hayat bile durmalı ve uyanmamalı…















ilhanaşıcıocakikibinonsekiz