6
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
918
Okunma
Kahvenin de iyi gelen tarafını tükettim,
Artık bardağın boş tarafındayım.
Yaşamak denilen olgunun da dışındayım.
Olabildiğince nefret ediyor,
Olabildiğince kaçıyorum.
Umudu yedim bitirdim,
Hiç bir şeyi de sevmiyorum artık.
Ne kahveyi, ne denizi.
Uzaklar beni çağırıyor,
Galiba artık demir almak günü gelmiş.
Hülyada ne eski zamanlar sineması dönüyor,
Ne de tünele giren aydınlık ışık vuruyor gözlerime.
Üzgünüm sadece.
Bu sefer tüm yaşanmışlığım için
Kocaman "Üzgünüm".
5.0
100% (7)
Cevap Yaz