1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1921
Okunma
niçin laf dinlemezsin, ey! divane gönül?
gökyüzün de yıldızlar gülümserken sana.
hep böylemi sanırsın, geçip giden ömür...
üzmek var mı anlamsızca, her bir şey inadına !
ya içimdeki tepkiler, giderek anıtlaşır
surlarla çevrilidir, yıkılmaz bir kale
her söz ki; yüksek perdelidir, derinlerden çağrışır
lakin hükmü kıymetsizdir; eğer alınmamışsa kaale.
iyi ilişkiler; insanlar arası sürdürülen bir sigorta
insana en yakışandır; haddini hududunu bilmek
her şeyden evvel bir yol haritası akla uygun rota
her şeyi insan adına bilip, insana insanca eğilmek.
*
unutma hep özlenensin, sevilensin gönlümde
bir sultansın, hayalimsin, rüyalarımı süsleyen
tamam her bir şeye gerekçendir, ben böyleyim dersin
ama, seven sevdiğini de dinlemeli benim için özelsin.
yusuferdoğan
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz