Sen, seninle kaldın mı yalnız?
Bilir misin bensizliği?
Benim sensizliği bildiğim gibi…
Mum olup yandın mı bir köşede,
Bir şamdan da eridin mi içten içe?

Gölgelerin peşinden “o” mu diyerek
Koştuğun oldu mu hiç?
Hayal perdesine ilişti mi gözlerin?
Hıçkırıkdan yutkunamazken
Bir yudum su takıldı mı boğazına?
Kalabalıklar içinde sıkışıp kaldı mı yüreğin?
İşte sensiz her saniye böyleyim…

Can kırıkları ile dolu her yerim,
Sen bende öyle çoktun ki.
Kahkahalar arkasında gözyaşlarım takıldı aynaya
Sırlarında gizlendi hepsi
Yokluğunda gözpınarlarımdan akanlar
Yanaklarımda kaldı

Alışamadım sensizliğin kıyametine.
Bırakıp ona gittiğinde,
Gönül şehrim virane…
Kör kuyularda baş aşağı asılı zaman,
Beklemekten yorgun ve bitkin…

İhtimaller savaşı da yenik şimdi
Otogarda, hiç gelmeyecek birinin nöbetinde olmak
Her anonsta sana doğru,
Mahkumun özgürlüğe koştuğu gibi
Terhis saatlerini beklemek ümitsizce
Dönmeyeceğini bile bile
Yalnız kaldın mı hiç?

Mustafa KARAAHMETOĞLU
09.12.2012 & 25.11.2017