Bu sana son şiirim.

Yarım yamalak sayfalara karaladığım

Son mısralarım.

Sevdan üstüne şiir yazarsam dilim kurusun.

Artık susuyorum…

Haberin olsun.



Bu sana son şiirim…

Ne hecesi, ne kafiyesi ne düzeni olacak

Benim yüreğimden çıkacak,

Sende yerini bulacak.

Koleksiyonuna eklersin.

“Bak! bana yazılmış, bu kaçıncı şiir dersin.”

İsyanımı mısralara dökmek istemiyordum

Bir de; senin bu kadar yalancı olacağını beklemiyordum.

Fare ile oynayan kediler gibi

Avuçlarında bir o yana bir bu yana sallarken beni

Meğer ne çok sevmiş seni.



Bu sana son şiirim.

Uykusuz bir gecenin ardından;

Vurulmuş, kırılmış, dökülmüş gibiyim.

Ellerim yanlara düştü.

Başım yaslanacak bir yürek arar,

Ben kendimi pehlivan sanırdım

Sevda güreşinde

Yıkılmış gibiyim.



Bu sana son şiirim…

Elveda demekte gelmiyor içimden

El sallayıp gitmekte…

Bilirim… Bakarsam gözlerine gidişim olmaz.

Sendeki cilveye, sendeki naza bu yürek katlanmaz.

En iyisi sukut içinde gitmeliyim.

Sana dair sırlarımın hepsini kamburuma yükleyerek…

Sensiz olan bir yer bulabilirsem,

Kalmalıyım…

Bilmem ki, ben sensiz nasıl olmalıyım.



Bu sana son şiirim…

Belki de son gözyaşlarım.

Senin umurunda olmayacağını biliyorum

İşte son defa gözyaşlarımı siliyorum

Damlalarında boğdum seni

Gelme artık hayallerime,

Girme artık düşlerime,

Kovdum seni.

Bu sana son şiirim…

Aşkım da demiyorum, sevdam da…

Gülüm demekte gelmiyor içimden.

Bakma hıçkırıklarımın kesik kesik geldiğine

Bu met-zecir halidir aldırma…

Senden bir tek isteğim olsun

Ben sana “Gülüm” demiştim.

O gülümü soldurma?

Ben çıkınca o yürekten;

Zehir-zıkkım doldurma?



Bu sana son şiirim.

Belki de son sözüm.

Birazdan pencereleri kapatıp,

Perdeleri çekeceğim.

Senden kalan bütün resimleri

Birer birer sökeceğim.

Senin sevdan sende kalsın,

Benimki bende…



Ne sen bana sitem et,

Ne ben sana küseyim…

Üzgünüm!

Ben ikinci olamam hiçbir yürekte.

Hiç hoşuma gitmez,

Sevdada sıra beklemekte…



Bu sana son şiirim…

Her defasında son mısra diye yazdığım,

Bir türlü noktayı koyamadığım

Bu son şiir…

Son söz, son veda, son hicrandır.

Ben yeteri kadar kandım,

Yeteri kadar yandım.

Git artık başkasını kandır.

Bu sana son sözüm,

Anladın mı iki gözüm?