Anıların Kıyıları

Hani bir şarkı vardır ya,dinlersin izi kalır,
Seni alıp ta, ta karşı kıyılara bırakır,
Yüreğine birden sızı damlar,gelir anılar,
İşte öyle bir şarkı çalıyor şimdi radyolar...

Pencereler açılıyor, perdeler uçuşuyor,
O an kokunu getiriyor bu rüzgarlar bana,
Buram buram işte sensin, esiyorsun bana,
Kalan gönlümde benimle senden kalan ne varsa ...

Süzülüyor anılarım gönlümün züzgecinde,
Elimden kayan ne varsa film gibi önümde,
Buğulanıyor bakışlar, titriyor dudaklarım,
Ne yangınlara şahit oldun gönül, bu ömrümde...

Kıyıya vuran dalga gibi coşuyor yüreğim,
Sevdana dair ne varsa da yaşıyor bu gönlüm
Aşksa aşk, tutkuysa tutkuyu gördü bu gözlerim,
Duygunun her zerresini de yaşıyor yüreğim..

Sonbahar da dökülen hazan yaprakları gibi,
Güneşli havada yağmura yakalanmak gibi,
Şimşeklerinde gökyüzünde çarpışması gibi,
İşte öyle dökülüyor anıların yaşları...

Burnumun direğini sızlatıyor anılarım
Radyodan estikçe şarkılar,canımı yakıyor
Öyle dökülüyor benden aşkımızın yaşları,
Yüreğimi burkuyor sensizliğin şarkıları...