Maddesi toprak idi dünyanın öz maddesi
Tekrar toprak olacak vücudun her zerresi


İnsan olma payesi verildi ilk Ademe
Akılla donatıldı Adem erdi erdeme


Meleklere hitaben dedi Rabbül alemin
Tanımını yaparak gelişini Ademin


Halifem olacaktır kudretim izhar eden
Akıl verdim ki ona üstün olacak sizden


Endişe etmekteyiz fesatlar çıkaracak
Korkarız ki bu varlık yere kan akıtacak


Biz seni hamdederiz seni tespih ederiz
Seni Mevla bilerek seni takdis ederiz


İtiraz değil elbet sadığız yapılana
Hikmeti öğrenmektir iman etmişiz sana


Melekler rağbet etti bu şerefli makama
İtiraz etti iblis secde etmem Ademe


Allah gördü iblisi iblise sordu neden
Sen niçin olmadın Ademe secde eden


Ateş topraktan üstün diyerek sırt çevirdi
Secde edemem ona kıskanıp deyiverdi


Ateşten yaratıldım diyerek isyan eden
İblis itiraz etti üstünüm ben Ademden


Lanet ettim ben sana dedi şeytana Allah
Tart eyledim dünyadan sana artık yok felah


Şeytan süre istedi ba’s gününe kadar bırak
Ben nasıl aldatırım o münafıkları bak


Sura üfleninceye kadar serbestsin dedi
Muhlis olan kullara erişemezsin dedi


Melekler Rabbimize sensin mutlaka Sübhan
Aczimizi bilerek yalnızca sensin Rahman


İlim senin haznende bize öğreten sensin
Hakikaten her şeyi,bilen sen,Alim sensin


Öğretmişti ademe eşyanın esmasını
Haber ver meleklere,eşyanın esmasını


Sonrada yaratarak Ademin zevcesini
Rahat edin diyerek cennetin müjdesini


İmtihan etti Rabbim hem Ademle Havayı
Men etti bir ağaçtan kesin meyve yemeyi


Şeytan yedirmek ister sakın ona kanmayın
Sakın ola ağaçtan asla meyve almayın


Ne yerseniz yiyiniz cennette her şey sizin
Düşmeyin sakın ola tuzağına iblisin


Setretmişti Rabbimiz Mahrem olan yerleri
Mümkün değil görmezdi o ikisinin gözleri


Şeytan ne yapıp etti yedirdi o meyveden
Hemence kaçıverdi kimseye görünmeden


Açıldı mahrem olan vücudun bölümleri
İncir yaprağı ile yaptılar örtüleri


Allahu Tealada nida etti onlara
Nasıl siz inandınız iblis olan şeytana


Ben sizi o ağaçtan nehyetmedim mi idi
Şeytan size düşmandır ben demedim mi îdi


Yer yüzüne ininiz budur sizin cezanız
Artık orada durun ordan nasipleniniz


Orada yaşayacak orda öleceksiniz
Sura üflendiği gün ondan çıkacaksınız


Adem itiraf etti yaptığı hatâsını
Pişmanlık duydu elbet bildi ki tövbesini


Nefsine sitem etti azarladı kendini
Tövbeye devam etti kesmedi ümidini