CEYHUN-(AMUDERYA)-ÇEMEN İLE MERGEN-(12)

Zaman hızla akıyordu. Mergen’in yaralanmasından bu yana tam dört ay geçmişti. Bu süre içinde Göklen boyu obası ile Yomut boyu obası arasında gelip gitmelerden dolayı samimi bir ortam doğmuştu. Sonunda Hıdır Bey
Kıvanç Bey’den oğlu Ata’ya kızı Çemen’i istemişti.
Kıvanç bey bir hafta süre istemiş ve sonunda kızını vermeyi kabul etmişti. Bu durum Mergen Alp’in arkadaşları arasında büyük bir üzüntüye sebep olmuştu.
Onlar obada bu konu ile meşgul olurken, MERGEN Alp ile Çoban Bedirgen Bey ile Atların akşamları girdiği mağaraya girdiler. Karanlıkta bile “kar” içlerinde belli oluyor, fark ediliyordu. Tan vaktine kadar beklediler. Hava hafif aydınlanınca atlar, harekete geçtiler. Önden çıkan atların çıkışına izin verdiler. Birkaç at ve Kar geçeceği sırada önceden hazırladıkları ağaçları karşılıklı kapatarak geçişi engellediler.
Sonra içeriye girip, “kar” ı sakinleştirip, gem takıp bağladılar, eğerini yerleştirdiler. Ürkütmeden dışarıya çıkarmayı başardılar. Çadıra geldiklerinde, Mehri kız pek memnun olmadı. Mergen Alp Mehri’nin atı salabileceği düşüncesi ile Göher hatun ve Bedirgen Bey’den izin istedi.
Onlarda haklı olduğunu söyleyerek, Kıvanç Bey’e selamlarını ileterek onu yolcu ettiler.
Kar ile birlikte Oba yolunda ilerleyen Mergen sevinçliydi. Başarmıştı..Bakalım neler söyledi…..

YOL ÇİÇEK AÇSIN

İşte geliyorum, şen olsun obam
Çiçekler sevinsin, dal çiçek açsın
Yâre kavuşmaktı, tamamdır çabam
Bülbülüm şakısın, gül çiçek açsın

Ey sevdiğim, nazlı gülüm, Çemen’im
Sen menim canımsan, özümsen menim
Kız seni almaya, ederim yemin
Gökçeler şenlensin, al çiçek açsın

Şu yüce dağlarda, erirken karlar
Taylar oynaşırlar, coşar baharlar
Şu ötücü kuşlar, neden susarlar
Şu sular harlasın, yol çiçek açsın

Önünden geçerken, dağ taş eğilsin
Kavuşma selinde, hasret boğulsun
Ilgıt ılgıt essin, saçlar dağılsın
Savrulsun meltemler, yel çiçek açsın

Büyük kazanlara, aşlar vurulsun
Yakında düğün var, toyum kurulsun
Mergen’in bu gönlü, aksın durulsun
Ağaç yapraklansın, bol çiçek açsın

Avazı çıkarken, şen olur diller
Gözüme hoş gelir, şu çamlı beller
Kopuz çalar iken, durur mu eller
Cananı saracak, kol çiçek açsın

Böylesi mutluluk, çok az yaşanır
Gözlerimden, sevinçten, yaş boşanır
Yollarıma, beyaz güller, döşenir
Lüzumsuz sazında, tel çiçek açsın

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ