23
Yorum
68
Beğeni
4,9
Puan
2688
Okunma

susuşu vardı bazı adamların
sandık ki
yağmur hiç yağmayacak buralara
özgün mutsuzluk
gece uykusuna uzanmış onmaz bir hastalık gibi
elini yüzünü gömen bir kış.
susuşu güzeldi bazı adamların.
bazı adamlar
göğün yedi katına çıkan bir kam
orada toprağın tamtamı olacak
vaktiyle mavi nehire küsenler
mağara ağızlarında bir rengi emecekler
orada kendi dönüşüne son veren ermişlik hali
şarap açıp yığılacaklar güllere.
oysa son gül kasım ayında açmıştı
boşluğun inanılmaz şenliğinde
bir kadın da bir çukur kazıp koyar kendini
sonradan pazardır
rüzgâr bile susmuştur
otların üstünde.
5.0
95% (40)
4.0
2% (1)
3.0
2% (1)