I.

çukurova deyince aklıma başı dumanlı toroslar gelir...
dağların eteğine bağdaş kurar zaman
bir anıt gibi göğe yükselir toroslar
cemre düşer toprağın yüreğine
sular akar bulaklardan
ova yeşil, gök masmavi.....
âşıkların kanı kaynar.....
kelebekler müjdelerken baharı
tez gelen hasat vakti.....
boncuk boncuk akacak terlerin habercisidir
çukurova deyince aklıma başı dumanlı toroslar gelir...

II.

çukurova deyince aklıma soylu bir hüzün gelir
mavi trenlerin homurtusu sağır eder kulakları
muhkem kapılar açılır yarınlara
kayıp zaman ırmağında.....
yıkanır bir güvercin
yosun bağlar gözyaşları
ve düş iskeletleri.....
neon lambaları.....
bir ipekböceği örer zamanın kozasını
her taş(ı) bir som altına dönüşür
ayaz geceler yorgan eder yalnızlığı
çukurova deyince aklıma soylu bir hüzün gelir

III.

çukurova deyince aklıma mis gibi kokan alın teri gelir
çiftçiler sabrın acı meyvesini tadar çile sofrasında
gün, bereketiyle doğar çukurova’ya
dili çözülür ihtiyar bir çınarın
dersimiz hayat bilgisi.....
gerçeğin en grisi...
bir arife günü saflığında.....
bir bahar muştusu ki sarar yürekleri
ırgatların alın terinden saçılır rayihalar
karanfilleri kanar barut kokan bahçelerin
çukurova deyince aklıma mis gibi kokan alın teri gelir

IV.

çukurova deyince aklıma yaşar ve orhan kemaller gelir
ince memet’in hatçesi, zulme direnmenin asaleti.....
onurlu bir amelenin "ekmek kavgası"
fabrikalardan yükselen acı makine çığlıkları
"revir meydancısı yusuf"
"mahalle bekçisi ali"
mahpushane, emekçiler...
ve bir çilingir sofrası
rayından çıkmış bir kara trende....
bir kondüktörün düş kırıklıkları
çatlamış dudakları teğet geçen tebessümler.....
çukurova deyince aklıma yaşar ve orhan kemaller gelir

V.

çukurova deyince aklıma karacaoğlan gelir
aşkların en içteni arz-ı endam eyler göğüs kafeslerinde
bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm...
"yeşil başlı gövel ördek"ler yüzer göllerde
dile gelir torosların heybetli rüzgârı
yürek burkar farsak’tan esen hüzün
güneş yanığı yüzleriyle.....
hayalleri boyunu aşmış esmer çocuklar.....
bağlamanın tellerine sinen bir aşkın kahır dolu hikayesi.....
çukurova deyince aklıma karacaoğlan gelir

VI.

çukurova deyince aklıma turunç ağaçları gelir
bir deli rüzgâr kaldırır miş’li geçmiş zamanın tozlarını
şehrengizler çatlar hasedinden
bir zümrüdüanka gibi.....
küllerinden doğar şehir.....
bozlakların dumanı üstünde...
terhis olan bir asker sevinciyle
"aman adanalım" çalar taş plaklarda
güller kül olur sevdanın semahında
çukurova deyince aklıma turunç ağaçları gelir

M. NİHAT MALKOÇ